Heart Touching Story
Pls must read,
ਕਹਾਣੀ ..... ਸਿਲਵੀਆ
ਪਹਿਲੀ ਕਿਸ਼ਤ
ਮਨਮੋਹਨ ਕੌਰ ਪਟਿਆਲਾ
ਇੱਕ ਇਸ਼ਕ..... ਦੋ ਦਿਲ ਪਰ ਸਿਰਫ਼ ਢਾਈ ਸ਼ਬਦ...ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਖਾਹਿਸ਼ਾਂ ਪਰ ਬੇਇੰਤਹਾ ਦਰਦ ...
.....ਹਰ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਯਾਦ ਵਸੀ ਰਹਿੰਦੀ.... ਅੱਖਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸਨੂੰ ਤਲਾਸ਼ਦੀਆ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿੰਨੀ ਪਿਆਰੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਮੁਹੱਬਤ ..
ਦਿਲ ਧੜਕਣ ਨਾਲ ਹੀ ਤੇਰੀ ਹੀ ਅਵਾਜ਼ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਹੈ ਚੁੰਮ ਲਵਾਂ ਜੀ ਭਰ ਕੇ ...ਅਰੋਨ ਕਹਿੰਦਾ...
ਸਿਲਵੀਆ ਅਤੇ ਅਰੋਨ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਕਹਿੰਦੇ ... ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਪਾ ਕੇ ਬੈਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਬੇਖਬਰ .. ਆਪਣੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਬਤ ਆਪਸ . ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆ ਗੱਲਾ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ..
ਸਿਲਵੀਆ ਅਤੇ ਅਰੁਨ ਦਾ ਗਹਿਰਾ ਪਿਆਰ ... ਸਿਲਵੀਆ ਦੀਆਂ ਨੀਲੀ ਭਾਅ ਮਾਰਦੀਆਂ ਬਲੌਰ ਅੱਖਾਂ ਅਤੇ ਭੂਰੇ ਲੰਬੇ ਸਿਲਕੀ ਵਾਲ ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਅਰੁਨ ਘਾਇਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ...ਸਿਲਵੀਆ ਵੀ ਤਾਂ ਅਰੋਨ ਦੀ ਦੀਵਾਨੀ ਸੀ.. ਲੰਬੀ ਸਲਮਾ... ਅਖਰੋਟ ਰੰਗੀ ਬਨਫਸ਼ੀ ਅੱਖਾਂ ... ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਕੋਈ ਦੇਖੇ ਉੱਥੇ ਹੀ ਵੱਸਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰ ਜਾਵੇ ...
...
ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਪਨਪਿਆ ਪਿਆਰ ਜਵਾਨੀ ਦੀਆਂ ਪੀਂਘਾਂ ਝੂਟਣ ਲੱਗ ਗਿਆ । ਕਾਲਜ ਦੀ ਪੜਾਈ ਖਤਮ ਹੁੰਦਿਆ ਹੀ ਇੱਕ ਪ੍ਸਿੱਧ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਚੀਫ਼ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਇਲੈਕਟ੍ਰੀਕਲ ਲੱਗ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਿਲਵੀਆ ਇੱਕ ਸਥਾਪਿਤ ਐਚ ਆਰ ਲੱਗ ਗਈ । ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਸ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੁੰਦਰ ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ ਦਾ ਪਿਆਰਾ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਸੋਚੀ।.. ਜਿਸ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਦੋਵੇਂ ਹੋਣ ... ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਲਈ ... ਉਹ ਜੀਉਣ...
ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਘਰ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ , ਅਤੇ ਫ਼ਿਰ ਮਨ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਤਨ ਦੀਆਂ ਦੂਰੀਆਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਆਹ ਦੇ ਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਬੰਧ ਗਏ ।
ਵਿਆਹ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਸਟਾਫ਼ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਵੀ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ । ਦੋਵੇਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ, ਭਾਰਤੀ ਸਟਾਫ਼ ਵਾਲੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਹੀਰ ਰਾਂਝਾ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ।ਉਹ ਜਦੋਂ ਵੀ ਆਫ਼ਿਸ ਆਉਂਦੀ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਕਲੀਆਂ ਦੀ ਮਹਿਕ ਆਉਣ ਲੱਗਦੀ । ਜਦੋਂ ਵੀ ਹੱਸਦੀ ਇਵੇਂ ਜਾਪਦਾ ਜਿਵੇਂ ਨਜ਼ਦੀਕ ਕੋਈ ਝਰਨਾ ਕਲਕਲ ਕਰਦਾ ਵਹਿੰਦਾ ਹੋਵੇ।
ਸਿਲਵੀਆ ਬੜੀ ਹੀ ਮਿਲਣਸਾਰ ਸੀ , ਉਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਹਰ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦੀ । ਸਿਰਫ਼ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸੀ ਬਲਿਕ ਮਾਇਕ ਤੰਗੀਆਂ ਲਈ ਵੀ ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਮੋਢਾ ਜੋੜ ਕੇ ਸਹਿਯੋਗ ਦਿੰਦੀ।
ਮੇਰੇ ਵੀ ਮੋਢੇ ਤੇ ਥਾਪੀ ਮਾਰ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ ਕਿ ਕੰਵਲ ਸਵੀਟ ਹਾਰਟ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਆਏ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਹੱਥ ਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਖਾਣਾ ਖਾਵਾਂਗੇ ... ਮੈਂ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਡਿਨਰ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਤਾਂ ਪਰਮ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੱਕੀ ਦੀ ਰੋਟੀ ਸਰਸੋਂ ਦਾ ਸਾਗ ਬਣਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਡਿਨਰ ਕਰਵਾਇਆ ।
ਸਿਲਵੀਆ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਰਿਸ਼ਤਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ , ਤਕਰੀਬਨ ਦੋਵੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦਾ ਆਉਣ ਜਾਣਾ ਲੱਗਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ।ਦੋਵੇਂ ਜੀਅ ਮੇਰੇ ਬੱਚਿਆ ਨਾਲ ਰਲ ਕੇ ਖੂਬ ਉਧਮ ਮਚਾਉਂਦੇ ... ਵੀਕ ਐਂਡ ਤੇ ਕਦੀ ਕਦੀ ਘੁੰਮਣ ਫ਼ਿਰਨ ਦਾ ਇੱਕਠੇ ਵੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾ ਲੈਂਦੇ। ਸੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਬੜਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ।
ਸਿਲਵੀਆ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਪੰਜ ਵਰ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ , ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਅੱਜੇ ਵੀ ਬੱਚਾ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ , ਪਰ ਦੋਵੇਂ ਨਾ ਹੀ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਆਈ ਸੀ । ਸਵੇਰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਅਰੋਨ ਸਿਲਵੀਆ ਨੂੰ ਬੈਡ ਟੀ ਪਿਲਾਉਂਦਾ , ਫ਼ਿਰ ਦੋਵੇਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਗਲਾਂ ਕਰਦੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਲੰਬੀ ਸੈਰ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਵਾਪਿਸ ਆਉਂਦੇ ਤਾਂ ਅਰੋਨ ਗਾਰਡਨਿੰਗ ਕਰਦਾ , ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਫ਼ੁਲ ਪੌਦੇ ਪਸੰਦ ਸਨ । ਇਸ ਲਈ ਫ਼ੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਲੱਦੇ ਬਾਗ ਦੀ ਖੁਦ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ... ਇਧਰ ਸਿਲਵੀਆ ਫ਼ਰੈਸ਼ ਹੋਕੇ ਸਵਾਦਿਸ਼ਟ ਬਰੇਕਫ਼ਾਸਟ ਬਣਾਉਂਦੀ। ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਫ਼ਿਰ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਡਿਨਰ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ... ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਖਵਾਉਂਦੇ । ਰਾਤ ਦੀ ਬਲੈਕ ਕੌਫ਼ੀ ਅਰੋਨ ਬਣਾਉਂਦਾ .... ਫ਼ਿਰ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ।
........ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਦਿਨ .. ਸਿਲਵੀਆ ਘਰ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾਂ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਫ਼ੋਨ ਆਇਆ ..
Copyright are reserved
Continued.
ਕਹਾਣੀ ..... ਸਿਲਵੀਆ
ਪਹਿਲੀ ਕਿਸ਼ਤ
ਮਨਮੋਹਨ ਕੌਰ ਪਟਿਆਲਾ
ਇੱਕ ਇਸ਼ਕ..... ਦੋ ਦਿਲ ਪਰ ਸਿਰਫ਼ ਢਾਈ ਸ਼ਬਦ...ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਖਾਹਿਸ਼ਾਂ ਪਰ ਬੇਇੰਤਹਾ ਦਰਦ ...
.....ਹਰ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਯਾਦ ਵਸੀ ਰਹਿੰਦੀ.... ਅੱਖਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸਨੂੰ ਤਲਾਸ਼ਦੀਆ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿੰਨੀ ਪਿਆਰੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਮੁਹੱਬਤ ..
ਦਿਲ ਧੜਕਣ ਨਾਲ ਹੀ ਤੇਰੀ ਹੀ ਅਵਾਜ਼ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਹੈ ਚੁੰਮ ਲਵਾਂ ਜੀ ਭਰ ਕੇ ...ਅਰੋਨ ਕਹਿੰਦਾ...
ਸਿਲਵੀਆ ਅਤੇ ਅਰੋਨ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਕਹਿੰਦੇ ... ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਪਾ ਕੇ ਬੈਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਬੇਖਬਰ .. ਆਪਣੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਬਤ ਆਪਸ . ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆ ਗੱਲਾ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ..
ਸਿਲਵੀਆ ਅਤੇ ਅਰੁਨ ਦਾ ਗਹਿਰਾ ਪਿਆਰ ... ਸਿਲਵੀਆ ਦੀਆਂ ਨੀਲੀ ਭਾਅ ਮਾਰਦੀਆਂ ਬਲੌਰ ਅੱਖਾਂ ਅਤੇ ਭੂਰੇ ਲੰਬੇ ਸਿਲਕੀ ਵਾਲ ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਅਰੁਨ ਘਾਇਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ...ਸਿਲਵੀਆ ਵੀ ਤਾਂ ਅਰੋਨ ਦੀ ਦੀਵਾਨੀ ਸੀ.. ਲੰਬੀ ਸਲਮਾ... ਅਖਰੋਟ ਰੰਗੀ ਬਨਫਸ਼ੀ ਅੱਖਾਂ ... ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਕੋਈ ਦੇਖੇ ਉੱਥੇ ਹੀ ਵੱਸਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰ ਜਾਵੇ ...
...
ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਪਨਪਿਆ ਪਿਆਰ ਜਵਾਨੀ ਦੀਆਂ ਪੀਂਘਾਂ ਝੂਟਣ ਲੱਗ ਗਿਆ । ਕਾਲਜ ਦੀ ਪੜਾਈ ਖਤਮ ਹੁੰਦਿਆ ਹੀ ਇੱਕ ਪ੍ਸਿੱਧ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਚੀਫ਼ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਇਲੈਕਟ੍ਰੀਕਲ ਲੱਗ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਿਲਵੀਆ ਇੱਕ ਸਥਾਪਿਤ ਐਚ ਆਰ ਲੱਗ ਗਈ । ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਸ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੁੰਦਰ ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ ਦਾ ਪਿਆਰਾ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਸੋਚੀ।.. ਜਿਸ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਦੋਵੇਂ ਹੋਣ ... ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਲਈ ... ਉਹ ਜੀਉਣ...
ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਘਰ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ , ਅਤੇ ਫ਼ਿਰ ਮਨ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਤਨ ਦੀਆਂ ਦੂਰੀਆਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਆਹ ਦੇ ਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਬੰਧ ਗਏ ।
ਵਿਆਹ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਸਟਾਫ਼ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਵੀ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ । ਦੋਵੇਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ, ਭਾਰਤੀ ਸਟਾਫ਼ ਵਾਲੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਹੀਰ ਰਾਂਝਾ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ।ਉਹ ਜਦੋਂ ਵੀ ਆਫ਼ਿਸ ਆਉਂਦੀ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਕਲੀਆਂ ਦੀ ਮਹਿਕ ਆਉਣ ਲੱਗਦੀ । ਜਦੋਂ ਵੀ ਹੱਸਦੀ ਇਵੇਂ ਜਾਪਦਾ ਜਿਵੇਂ ਨਜ਼ਦੀਕ ਕੋਈ ਝਰਨਾ ਕਲਕਲ ਕਰਦਾ ਵਹਿੰਦਾ ਹੋਵੇ।
ਸਿਲਵੀਆ ਬੜੀ ਹੀ ਮਿਲਣਸਾਰ ਸੀ , ਉਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਹਰ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦੀ । ਸਿਰਫ਼ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸੀ ਬਲਿਕ ਮਾਇਕ ਤੰਗੀਆਂ ਲਈ ਵੀ ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਮੋਢਾ ਜੋੜ ਕੇ ਸਹਿਯੋਗ ਦਿੰਦੀ।
ਮੇਰੇ ਵੀ ਮੋਢੇ ਤੇ ਥਾਪੀ ਮਾਰ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ ਕਿ ਕੰਵਲ ਸਵੀਟ ਹਾਰਟ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਆਏ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਹੱਥ ਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਖਾਣਾ ਖਾਵਾਂਗੇ ... ਮੈਂ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਡਿਨਰ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਤਾਂ ਪਰਮ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੱਕੀ ਦੀ ਰੋਟੀ ਸਰਸੋਂ ਦਾ ਸਾਗ ਬਣਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਡਿਨਰ ਕਰਵਾਇਆ ।
ਸਿਲਵੀਆ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਰਿਸ਼ਤਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ , ਤਕਰੀਬਨ ਦੋਵੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦਾ ਆਉਣ ਜਾਣਾ ਲੱਗਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ।ਦੋਵੇਂ ਜੀਅ ਮੇਰੇ ਬੱਚਿਆ ਨਾਲ ਰਲ ਕੇ ਖੂਬ ਉਧਮ ਮਚਾਉਂਦੇ ... ਵੀਕ ਐਂਡ ਤੇ ਕਦੀ ਕਦੀ ਘੁੰਮਣ ਫ਼ਿਰਨ ਦਾ ਇੱਕਠੇ ਵੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾ ਲੈਂਦੇ। ਸੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਬੜਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ।
ਸਿਲਵੀਆ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਪੰਜ ਵਰ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ , ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਅੱਜੇ ਵੀ ਬੱਚਾ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ , ਪਰ ਦੋਵੇਂ ਨਾ ਹੀ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਆਈ ਸੀ । ਸਵੇਰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਅਰੋਨ ਸਿਲਵੀਆ ਨੂੰ ਬੈਡ ਟੀ ਪਿਲਾਉਂਦਾ , ਫ਼ਿਰ ਦੋਵੇਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਗਲਾਂ ਕਰਦੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਲੰਬੀ ਸੈਰ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਵਾਪਿਸ ਆਉਂਦੇ ਤਾਂ ਅਰੋਨ ਗਾਰਡਨਿੰਗ ਕਰਦਾ , ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਫ਼ੁਲ ਪੌਦੇ ਪਸੰਦ ਸਨ । ਇਸ ਲਈ ਫ਼ੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਲੱਦੇ ਬਾਗ ਦੀ ਖੁਦ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ... ਇਧਰ ਸਿਲਵੀਆ ਫ਼ਰੈਸ਼ ਹੋਕੇ ਸਵਾਦਿਸ਼ਟ ਬਰੇਕਫ਼ਾਸਟ ਬਣਾਉਂਦੀ। ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਫ਼ਿਰ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਡਿਨਰ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ... ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਖਵਾਉਂਦੇ । ਰਾਤ ਦੀ ਬਲੈਕ ਕੌਫ਼ੀ ਅਰੋਨ ਬਣਾਉਂਦਾ .... ਫ਼ਿਰ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ।
........ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਦਿਨ .. ਸਿਲਵੀਆ ਘਰ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾਂ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਫ਼ੋਨ ਆਇਆ ..
Copyright are reserved
Continued.
Comments